We hebben in ons eigenste Zele een resem BZ’en,
ofte bekende Zelenaars.
Kloddezakken uit de politiek, de sport
of een of andere culturele vereniging...
De bekende Zelenaar hier
is van een heel ander kaliber.
Ik vermoed dat hij zonder dat hij het zelf beseft
in de toptien op nummer één staat.
Het is een bekende Zelenaar
die de meeste Zelenaars zelfs niet bij naam kennen,
maar iedereen kent hem.
Ik heb het over Karel Wauters.
Wie? hoor ik je al vragen.
Als je af en toe door de Driesstraat rijdt,
weet je onmiddellijk over wie ik het heb.
Even voorbij het kruispunt van de Driesstraat,
de Stokstraat en de Lange Akker
woont Karel
in het vroegere Café Heikant.
Ja, het is de man die van achter het raam
of van in zijn deurgat wuifde naar jou als je passeerde.
Zo maar, belangeloos en voor niets.
Half september was Karel plots verschwunden
en werd er niet meer gewuifd.
De eerste keer had je er misschien geen erg in
en wellicht de tweede keer ook niet,
maar dan moet je frank stilletjes gevallen zijn
dat er iets loos was.
Zeker toen zijn prachtige surfina’s verdorden.
En ja, dat was ook zo.
Karel had serieuze gezondheidsproblemen:
zijne moteur haperde, zijn maag en darmen lagen overhoop
en soms lukte stappen nog erg moeilijk.
Op een bepaald moment vroeg hij zelf
om de 100 te bellen omdat het echt niet meer ging.
En zo belandde hij in het ziekenhuis.
Gelukkig konden de dokters hem helpen
en nu, een maand later is Karel aan de beterhand.
Hij verblijft nu in Hof Ter Engelen om te revalideren
en als ik zijn dochter mag geloven
lukt dat nog vrij aardig ook.
Zele mag terug hopen.
Deze week stelde iemand op Facebook
de vraag wat er aan de hand was
met de man die altijd naar haar wuifde.
Zelden heb ik op Facebook
onze goegemeente zo massaal positief weten reageren.
Ik werd er koud van!
Er klopt blijkbaar nog een hart in Zele |
Er werd terecht met dat wierookvat gezwaaid
superlatieven in gewone mensentaal,
want Karel wist blijkbaar mensen te beroeren.
Ik koos voor jou een paar Facebookcitaten:
* Ne vriendelijke mens
die mijn dag goed maakte.
* Even zwaaien en beiden gelukkig!
* Meneerke Wuif, zeiden mijn kleinkinderen.
* Altijd een gewoonte om te wuiven
en spontaan kwam er een lach op mijn gezicht.
* Superlieve mens!
* Ik ga die zeker op een taart trakteren
als hij terug thuis is (bakker De Deyn).
* Hij maakt je dag goed!
* Die gewoonte om hem daar
in al zijn vriendelijkheid te zien, doet goe.
* Vriendelijkheid kost geen geld!
* Zoals hij moesten er meer zijn!
Inderdaad, zoals ‘onze’ Karel moesten er meer zijn.
Pas nu hij even forfait geeft,
missen we hem meer dan we ooit beseffen.
Zou het niet kunnen
dat Karel ons in al zijn eenvoud,
in al zijn bescheidenheid,
in al zijn vriendelijkheid
ons iets wil leren.
Gewoon vriendelijk zijn voor elkaar,
gewoon elkaar blij maken
door eens te wuiven,
door gewoon een goeiedag te zeggen,
door elkaar een GOEIE dag te wuiven...
We zoeken het vaak veel te ver!
Laten we met ons allen
een beetje meer KAREL zijn!
Ons Zele zou er enkel bij winnen!
De bal ligt in jouw kamp!
Na de oproep op Facebook
hebben heel wat Zelenaars Karel een kaartje gestuurd.
Een dikke merci voor wie dat al deed.
Mocht je het nog niet gedaan hebben,
doe het dan vandaag nog!
Je maakt hem er reuzeblij mee.
Gewoon een kaartje sturen naar:
Karel Wauters - Driesstraat 138 - 9240 Zele
Een klein gebaar aan een GROTE Mens van bij Ons!
En mocht je vanaf morgen
een beetje Karel zijn...
Mark De Block
21-X-2017
|
